RATUSZ MIEJSKI

ratusz_1968.jpg [1023x713]

Ratusz miejski (1968 rok)

Ratusz klasycystyczny zbudowany w 1821 roku prawdopodobnie według projektu architekta i budowniczego Hilarego Szpilowskiego na miejscu drewnianego budynku z XVII wieku, który uległ zniszczeniu w czasie potopu szwedzkiego.

10.jpg [2736x2080]

„W ratuszu pracował Zarząd Miasta, zwany do 1933 r. Magistratem, a po 1933 r. także Zarządem Miejskim, wraz z aparatem biurokratycznym, czyli sekretarzem, kasjerem itd. (...) W XIX w. urzędnicy z burmistrzem na czele w ratuszu zarabiali na chleb i w ratuszu zazwyczaj też mieszkali (największe lokum posiadał burmistrz, dysponujący m.in. izbą bawialną, czyli pokojem do przyjmowania gości, tzw. Salonem). (…)

W międzywojniu w ratuszu, na parterze, mieścił się posterunek Policji Państwowej. W 1925 r. policjanci mieli tutaj do dyspozycji dwa pokoje. (…)

Pomimo biedy troszczono się o materialny symbol miasta. 22 maja 1919 r. remont dachów na magistracie, dawnym areszcie i jatkach (przy ulicy Jatkowej) powierzono blacharzom Izraelowi Gromanowi oraz Ickowi Finkielsztajnowi. (…) W 1922 roku majster murarski Szewczykowski odnowił zewnętrzne ściany ratusza oraz wieżyczkę. W 1924 r.  zdążono przed zimą ze smołowaniem dachu i naprawą pieców. W czerwcu 1925 r. murarze Badowski i Chojnacki odrestaurowali wieżyczkę, a ponadto pomalowali kominy.

Ratusz znajdował się w polu widzenia dostojników państwowych oraz gości zagranicznych, udających się przez Grójec do Spały – rezydencji prezydenta Ignacego Mościckiego. (…)

Tuż przed 1 grudnia 1928 r. Józef Pazderski przywiózł do Grójca upragniony zegar, nakręcany raz na tydzień!

- Już zaczął odmierzać czas naszemu miastu – powiedział ze wzruszeniem burmistrz, gdy na ratuszowej wieży ruszyły wskazówki zegara.”

Remigiusz Matyjas, „Wyznania ratuszowych duchów”, Grójec 2019, s. 28-42.

panowie_stoja_na_krawedzi_basenu_zbudowanego_na_rynku_podczas_okupacji_hitlerowskiej.jpg [1064x771]

Budynek Ratusza został rozbudowany w latach 1936-1937. Jest dwukondygnacyjny, częściowo boniowany.  Kondygnacje oddziela od siebie gzyms kordonowy, a w zakończeniu elewacji gzyms kordonowy. Okna parteru umieszczone są w półkolistych wnękach. Budynek przykryty jest blaszanym dachem czterospadowym, na środku którego wzniesiono wieżyczkę z półkolistymi oknami oraz tarczami zegarowymi. Wieżę okala metalowa balustrada. Został odrestaurowany w 2007 roku.

Obecnie siedziba Urzędu Stanu Cywilnego oraz Rady Miejskiej.